مدح و مناجات با سیدالشهدا علیه‌السلام ( آغاز ماه مُحرّم )
هستی ندیده است به خود ماتم این‌چنین کی سایه‌ای شد از سر عالم کم این‌چنین؟ وقتی در آن غروب «دل سنگ آب شد» دیگر عجیب نیست دل من هم این‌چنین حالا که شعر شعله‌ور از داغ نینواست بایست ابـر شـعـر بـبارد غم این‌چنین: حـافـظ! ولی‌شـنـاس نـبـودند کـوفـیـان! سعـدی! چرا شـدنـد بـنـی‌آدم این‌چنین؟ «باز این چه شورش است» به دشت غزل وزید تا بـوی محـتـشم بدهد شعـرم این‌چنین انگـشـترت اگر شده انگـشت بر دهان باور نـداشت بـذل کـنی خاتم این‌چنین |